Мақолалар

Замонавий хаворижлар

Бисмиллаҳир роҳманир роҳим. Алҳамду лиллаҳи роббил аламин. Вассалату вассаламу ала расулиҳи муҳаммадин ва ала алиҳи ва асҳабиҳи ажмаин. Амма баъду.

 

ЎЗГАНИНГ ҲАҚҚИ ҲАРОМ

Буюк қудрат соҳиби Аллоҳ ҳақ субҳанаҳу ваталога ҳамду-санолар бўлсинким, Ўзининг яратган махлуқотлари ичида инсонни азиз қилиб яратди. Бошқа хилқатлардан ақл-фаросат, иффату ҳаё, орияту-номус билан ажратиб қўйган. Бир бирига раҳмли бўлиш, ўзганинг молига, жонига, ҳақ-ҳуқуқига тажовуз қилмаслик дину покимизда алоҳида аҳамиятга молик жабҳалардан ҳисобланади. Ҳаром луқма истемол қилиш инсоннинг кўпгина салбий оқибатларга дуч келишига сабаб бўлади. Инчунун бир инсоннинг топган ёки топиши мумкин бўлган ҳақи унинг розилигисиз бошқа бир инсонга ҳаром эканлиги кўплаб манбаларда қайд этилган.

 

Дўзахнинг саккиз номини биласизми?

Дўзах!.. Унинг бир нечта номи бор: Жаҳаннам, Жаҳийм, Сақар, Нор ва ҳоказо. Дўзах ҳозир ҳам бор. Уни Қиёмат куни ҳар битта одам ўз кўзи билан кўради.

1. Нор — араб тилидаги маъноси – олов.

Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилади:

«Ким Аллоҳга ва Унинг Расулига исён қилса ва Унинг чегарасидан тажовуз қилса, У зот уни абадий қолиш учун дўзахга (норга) киритадир. Ва унга хорловчи азоб бордир» (Нисо сураси, 14-оят)

 

Иймони йўқнинг ватанпарварлиги ҳам йўқ

Бисмиллаҳир роҳманир роҳим

Ҳамла қилса гар сенга зулму жаҳолат

Маърифат бер унга, мудом, ҳар ҳолат

 

Касб – ҳунар фазилати

Ислом дини ўзининг илоҳий ишоралари билан бу дунёда  тинч-омон,  фаровон ҳаёт кечиришга, охиратда саодат аҳлидан бўлишга даъват этади. Албатта Аллоҳ таолонинг фазли карамига эришмоқчи бўлган инсон меҳнат қилиши, ҳалол касб–ҳунар билан машғул бўлиши лозим.  Бу эса унга нажот ва бахт келтиради ва  Аллоҳнинг  розилигини топишига васила бўлади. Чунки инсон ҳаёти учун уй – жой , улов, озиқ – овқат  ва  бошқа рўзғор анжомлари, кийим  ва либосларга эҳтиёж сезади. Уларнинг барчаси касб–ҳунар  ва меҳнат қилиш орқали ҳосил бўлади.  Зеро Пайғамбар алайҳиссалом ҳадиси шарифларида: “Аллоҳ таоло ҳунарманд бандани севади”, деб айтганлар.

 

ЖАНОЗАДА БИДЪАТ БОРМИ?

Аллоҳ таоло биз бандаларини бу синов дунёда яратиб, ҳаётимиз давомида шод хуррамлик кунларни ва баъзида мусибат, машаққатларни бериб синайди. Мўмин банда бу икки ҳолатда ҳам савоб олади, чунки у яхшилик етганда шукур қилади, мусибат етганда сабр қилади. Пок динимизда мўмин инсонни ҳар иккала ҳолатда ҳам савоб олиши учун ўзини қандай тутиши кўрсатиб берилган. Афсуски, кўпчилигимиз етарли илмимиз йўқлиги туфайли ана шу савоблардан бебаҳра қоламиз. Ҳаттоки савоб иш қиламиз деб умуман динимизда йўқ бидъатларни қилиб гуноҳкор ҳам бўлиб қоламиз. Келинг ҳамманинг бошида бор ўлим, жанозада қиладиган ишларимизни бир кўриб чиқайлик.

 

Бадназарликнинг балолари

Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий «Ҳаё ва покдомонлик» китобида шундай ҳикоя қилади: 
«Пайғамбар алайҳиссалом айтадилар: «Бегона аёлга қарашлик шайтон ўқларининг ичида заҳарланганидир»
(Ўқ тегиб ўлдирмаса-да, заҳари албатта қалбни ўлдиради).

 

Динда террор йўқ – Ислом қўпорувчилик дини эмас!

ОГОҲЛИК – ДАВР ТАЛАБИ 

Бугун биз шундай даврда яшаяпмизки “фалон киши коинотда яшаш учун жой буюртма қилибди, фалон компания у номдаги энг юқори технологияларга эга маҳсулотини тақдимот қилибди, буниси қуёш нури билан ҳаракатланадиган учар машина ишлаб чиқибди”, деса ҳеч ким ажабланмай қўйди.

 

ОДОБ – АХЛОҚНИНГ ҲАЁТИМИЗДАГИ ЎРНИ

Ўзининг охирги китоби Қур]они каримни одобларнинг бош китоби, Ўзининг охирги дини Исломни одоблар дини, Ўзининг охирги набийси Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламни одоблар набийси қилган Аллоҳ таолога Ўзининг жалолига муносиб ҳамду санолар бўлсин.

 

Ақидавий ихтилофларнинг келиб чиқиш сабаблари

Аллоҳ таоло инсонларни тўғри йўлда юришини хоҳлайди. Шу сабабли барча замонларда адашган қавмларга раҳмат сифатида пайғамбарлар юбориб турди. Охирги пайғамбар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам бутун оламга раҳмат қилиб юборилди. Ислом дини туфайли башарият нурга чиқди. Ислом умматининг қилган хайрли ишлари ҳамиша инсониятга кўплаб манфаат келтирмоқда. Зеро мақсад ҳам шундай.

 

Динийлик ва дунёвийлик Ислом нигоҳида

Бугунги кунда турли мутаассиб кучлар томонидан динийлик ва дунёвийлик нисбати бузиб талқин қилиниб, давлатга оид дунёвий ишлардан динни ажратиш даҳрий давлат ва ахлоқсиз жамият қуришга олиб келиши ҳақидаги нохолис даъволар тобора кўпроқ янграмоқда.

 

Зиё манбаи (китобхонлик ҳақида)

Бутун оламларни йўқдан пайдо қилган Аллоҳ таолога Ўзининг улуғлигига муносиб ҳамду санолар ҳамда охират умматига улкан илм-у ҳикмат ва бемисл гўзал ахлоқ ила юборилган, севимли пайғамбаримиз Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи васалламга саловат-у саломларимиз бўлсин. Аллоҳ таоло инсонни фитратан, илмга муҳтож қилиб яратган. Шу сабабли инсонлар умри давомида кимдандир, ниманидир ўрганиб, ёки кимгадир ҳаёт тажрибаларида тақлид қилиб яшашга ҳаракат қилади. Бу ҳаётни илмсиз тасаввур қилиб бўлмайди. Илмсиз кишининг ҳаёти доим зулматда бўлади. Илм бу нурдир. Қоронғудаги инсонга чироқ қанчалар зарур бўлса, бу ҳаётда истиқомат қилаётган инсонга ҳам илм шу қадар зарурдир. Буюк муҳаддис Абу Абдуллоҳ Муҳаммад Ибн Исмоил Ал-Бухорий айтганларидек “Дунёда илмдан бошқа нажот йўқ ва бўлмайди ҳам!”

 
 
 
Ўқиш учун ушбу тугмани босинг