Эр-хотин бири иккинчисига либосдир
Аллоҳ Таоло даслаб отамиз Одам алайҳиссаломни, сўнгра онамиз Ҳаввони яратди. Кейин уларни бир оила қилиб улардан кўп эркаклар ва аёлларни тарқатди. Барча пайғамбар алайҳимуссаломлар бу йўлни тутиб, оила асосида ҳалол, пок яшаб келганлари инсоният учун ибрат намунасидир. Уларнинг ҳаётларини ўргансак, ўзимизнинг ҳаётимизни анчагина ислоҳ қилган бўламиз.
ХИЗМАТ ҚИЛСАНГ ХИЗМАТ КЎРАСАН
Яқин кунларда бомдод намозини ўқиб масжиддан чиққанимизда чамаси 30 ёшлардаги бир йигит олдимга келиб, домла, менга сизни ёрдамингиз керак, деб қолди ва оиласи нотинч эканлиги, турмуш ўртоғи билан онаси келиша олмай, натижада турмуш ўртоғи аразлаб кетмоқчи эканлигини айтди. Уйга сизни олиб борсам, хотинимга насиҳат қилсангиз, зора тушунса, деб қўйарда қўймай машинаси билан уйига мени олиб кетди.
АЁЛ ЭРИГА АЙТМАСДАН КЎЧАГА ЧИҚСА…
Бир оилада рўзғорини бутлаш учун ишга чиққан эрнинг йўқлигидан фойдаланган аёл икки боласи билан эридан берухсат тез-тез онасиникига кетиб қоладиган одат чиқаради. Эр қайта-қайта насиҳат қилиб, танбеҳ берсада фойда бўлмасди. Ҳатто айби учун кечирим сўрашни ўзига эп деб билмаган аёл “меҳрибон” яқинларининг гапига учиб, турли баҳоналар билан эрининг мол-мулкини ундириш пайида бўларди. Натижада...
Ижтимоий тармоқларнинг салбий оқибатлари, ёхуд оила муқаддас даргоҳ
Фарзанд ота-онанинг орзу умиди, ҳаётининг давомчиси, вафотидан сўнг Қуръон тиловати ва дуо билан уни ёдга олиб турувчи дилбандидир.
ФАРЗАНДИНГИЗГА ЯХШИ ОНА ТАНЛАНГ
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам отанинг фарзандига қиладиган моддий таъминотидан маънавий таъминоти устун туришини таъкидлаб шундай марҳамат қилганлар: "Ҳеч бир ота ўз фарзандига гўзал одобдан ҳам ортиқроқ ҳадя бера олмайди" (Термизий ривояти) Ота-оналар боланинг табиати, хулқ-атвори шу оиладаги муҳитга қараб шаклланишини эсдан чиқармасликлари зарур. Уларнинг вазифаси худди тажрибали табибнинг беморга нисбатан муносабатига ўхшаш бўлиши керак.
Ота қадри (Воқеи ҳикоя)
Қишлоғимизда уч қадрдон дўст бор: Каримберди бобо, Тоғаймурод бобо ва Юсуф бобо. Ҳар якшанба куни чойхонага чиқиб гурунглашиш одатлари қишлоқнинг ёш-у кексасининг ҳавасини келтиради.Тўғри-да, пир-у бадавлат бўлганга нима етсин. Уларга бундай суҳбатлар ярашади-да. Бугун ҳам одат бўйича чойхонага чиқишди.Суҳбат қизигандан қизиди:
ОИЛАНГ ТИНЧ – СЕН ТИНЧ
Инсон аслида бахт ва эзгулик учун дунёга келади, шу орзу-умид билан яшайди. Лекин бу билан иш битмайди, у ниятига етиши учун интилиши, ғайрат кўрсатиши, яхшилик кўриши учун яхшилик қилиши лозим. Инсоннинг шаклланишида, ҳаётда ўз ўрнини топиши, эл-юрт ичида иззат-ҳурматга сазовор бўлиши ва юксак одоб-ахлоқ қоидаларини ўзида мужассам этишида оила асосий ўринни эгаллайди.
Мустаҳкам оила обод турмуш гарови
Оилада ширин-ширин орзулар оғушида, қалбларга қувонч олиб фарзанд дунёга келади. Ўғилдир, қиздир Аллоҳ берган улуғ неъматдир. Қиз бола улғаяр экан унинг илк ўйнайдиган ўйинчоғи, овунчоғи — қўғирчоқдир. Болалар бирга ўйнашар экан уларнинг бири ота, бири эса она, ўйинчоқлар эса фарзандлари бўлиб ўйнашади. Балким, шундандир, оила тўғрисидаги тушунча болалигимиздан қон-қонимизга сингиб кетган. Ўзбек халқи шунинг учун ҳам оилани муқаддас деб билади. Ҳақиқатдан ҳам, бошқа халқ турмуш тарзини кузатар эканмиз, биздаги оилага бўлган меҳр-муҳаббат, фидойилик, оиланинг муқаддаслигини ҳис қилиш, фарзанд тарбиясига бўлган муносабат, оилалардаги тотувлик, сабр-тоқат, қаноатлилик, инсоф-диёнат каби ижобий фазилатлар фақатгина ўзбек халқига, ўзбек оилаларига мосдек туюлади кишига. Ҳақиқатдан ҳам мана шундай азизлар! Бизга мана шундай туйғуларни ота-боболаримиз меърос қолдиришган. Улардаги шундай туйғулар бизнинг қон-қонимизга сингиб кетган.
ГЎЗАЛ ТАРБИЯ – ОИЛАДАГИ СОҒЛОМ ВА НАМУНАЛИ МУҲИТНИНГ БАРҚАРОРЛИГИ
Ислом дини аввало гўзал ҳулқ ва хушмуомалаликни тарғиб қилади. Мусулмон кишининг хулқи гўзал бўлса одамлар орасида ҳурмат ва эҳтиромга эга бўлади. Кишининг гўзал хулқли ёки ахлоқсиз бўлиб вояга етиши асосан унинг ота-онаси берган таълим-тарбиясига боғлиқ албатта.
ОТА-ОНАНИНГ ФАРЗАНД ОЛДИДАГИ БУРЧИ
Фарзандининг бебошлигидан, зулмидан азият чеккан бир ота ўғлимга инсоф кириб қолар, деб узоқ вақт кутди, лекин умидлари пучга чиқди. Аҳвол шу даражага етди-ки, ўғил отани таёқ билан калтаклашгача етди. Қийналиб кетган ота ўғлининг устидан муфтийга арз қилиб борди.
