Туғилгандан сўнг, одам она сутига муҳтож. Ушбу ноёб маҳсулот, қодир Аллоҳ таолонинг иродаси билан, кичик организм учун зарур бўлган кўплаб витаминлар ва озуқа моддаларини ўз ичига олади. Боласини боқаётганда, аёл унга севгисини ва ғамхўрлигини намойиш этади.

Ислом таълимотига кўра, эмизиш икки йил давом этиши керак. Бунинг сабаби шундаки, ҳаётнинг ушбу даврида чақалоқ иммунитетини сақлаб қолиш манбаи сифатида она сутига муҳтож. Агар ота-оналар белгиланган муддатдан олдин болани кўкрагидан узишга қарор қилсалар, унда бу рухсат этилган деб ҳисобланади, аммо болага зарар этказмаслик шарти билан бўлиши зарур. Белгиланган муддатдан узоқроқ овқатланиш ҳам тақиқланмаган, аммо ҳанафий мазҳабига кўра, боланинг максимал ёши 2 йил 6 ойдан ошмаслиги керак.

Исломда эмизиш она учун жуда кўп афзалликларга эга. Шунинг учун ҳар бир аёлга болаларига ўз сутини бериш тавсия этилади.

Расули акрам (с.а.в.) шундай дейди: "Туғилгандан кейин бир томчи она сути Аллоҳнинг мукофотисиз қолмайди. Ва агар чақалоқ онасини ухлашга халақит берса, унда унинг мукофоти етмиш қулнинг озод қилинишига тенг" (Табароний). Бошқа ривоятда шундай дейилган: "Эмизикли она боласини боқадиган ҳар бир томчи сут учун мукофот олади".

Бундан ташқари, табиий овқатланиш онани Жаннатга олиб келиши мумкин. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Болани кўтариб, кейин туғадиган, эмизадиган ва уларга меҳр ва раҳм-шафқат кўрсатадиган аёллар, агар улар ибодат қилсалар ва турмуш ўртоқларига ёмон муносабатда бўлмасалар, шубҳасиз Жаннатда бўлишади" (Аҳмад, Табароний, Ҳаким).

Эмизиш пайтида, ҳомиладорлик пайтида бўлгани каби, аёл мажбурий рўза тутишдан озод қилинади, бу ҳақда ҳадисда айтилган: "Йўлда бўлганларга ибодат қилиш осонлашади, ҳомила ва эмизикли аёллар рўза тутишдан озод қилинади" (Термизий, Ибн Можа). Бунинг сабаби шундаки, рўза ва бошқа турдаги озуқавий чекловлар чақалоқ учун зарур бўлган сутнинг йўқолишига олиб келиши мумкин.

Бироқ, бу эмизикли аёлларга рўза тутиш қатъиян ман этилади дегани эмас. Агар мусулмон аёл ўзига ва болага зарар йўқлигига амин бўлса, у рўзага риоя қилиши мумкин. Масалан, Агар Рамазон ойи совуқ мавсумда, иссиқлик бўлмаганда ва овқатдан воз кечиш муддати ярим кундан кам бўлса. Бироқ, бундай қарор қабул қилишдан олдин, аёл ижобий ва салбий томонларини тортиб, унинг физиологик ҳолатини етарли даражада баҳолаши керак. Бу ҳолда диний кўрсатмаларнинг мутаассиб ҳолда бажарилиши қўшимча савобга олиб келмаслиги мумкин, аксинча, ўз ижодига ғамхўрлик қиладиган ва уларга ортиқча нарсаларни буюрмайдиган қодир Тангрининг ғазабини келтириб чиқариши мумкин.

Агар аёл жуда тез-тез туғса ва ҳар Рамазоннинг ойида у ҳомиладор ёки эмизикли бўлса, унда унга рўза тутган ҳар бир кун учун муҳтож одамни овқатлантиришга рухсат берилади.

Н. Темирова – Самарқанд вилояти вакили хотин қизлар масалалари бўйича ёрдамчиси