١٥- كتاب الاذان

10. АЗОН КИТОБИ

١- باب بدء الأذان

1-БОБ

АЗОН (АЙТИШ)НИНГ БОШЛАНИШИ

604. Нофеъ хабар қилади:

“Ибн Умар розияллоҳу анҳумо айтар эди: “Мусулмонлар Мадинага келишганида тўпланиб, намоз вақтини белгилаб олишарди. Унга (намозга) чақирилмас эди. Бир куни шу ҳақда гаплашиб қолишди. Баъзилари: “Насронийларнинг занги каби занг қилиб олинглар”, деса, баъзилари: “Яҳудийларнинг мугузи (ҳайвон шохи) каби бурғу (ичи шох шаклидаги кенгайиб борувчи пуфлаб чалинадиган асбоб) қилиб олинглар”, деди. Шунда Умар: “Намозга чақирадиган бир кишини қўймайсизларми?” деди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй Билол, тур, намозга чақир!” дедилар”.

(“Олтин силсила” туркумидаги “Саҳиҳул Бухорий” 1-китобидан)